เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณปลายปีที่ผ่านมา ช่วงเดือนธันวาคม เสี่ยวฮุยออกทำธุระข้างนอกเป็นเพื่อนแม่ เธอและแม่ต้องนั่งรถไฟฟ้า เพื่อไปต่อรถเมล์ หลังจากที่เธอได้รับบาดเจ็บที่ขา ทำให้เสี่ยวฮุยไม่สามารถยืนได้นาน และในวันนั้นเองก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น เมื่อเธอนั่งตรงที่พิเศษบนรถไฟฟ้า นั่นคือที่สำหรับเด็ก, คนท้อง, คนชราและผู้พิการ
เนื่องจากในวันนั้นคนใช้รถไฟฟ้าเป็นจำนวนมาก ทำให้เธอหาที่นั่งไม่ได้ จึงตัดสินใจนั่งที่พิเศษ แต่เมื่อเธอนั่งไปได้ระยะหนึ่ง ก็มีคนแก่อายุราวๆ 60 กว่าๆขึ้นมาบนรถไฟฟ้า และเห็นว่าเสี่ยวฮุยนั่งที่พิเศษอยู่ คุณตาก็ไม่พูดพรำทำเพลง เปิดฉากตำหนิเสี่ยวฮุยด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ และเสียงดังมาก : “เด็กวัยรุ่นสมัยนี้เป็นแบบนี้กันหมดเลยเหรอ? แขนขาก็ไม่ได้เป็นอะไร แต่ทำไมไม่ลุกให้คนแก่นั่ง?”
เสี่ยวฮุยเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอก็รู้สึกตกใจกับคำพูดของคุณตาคนนี้ เพราะหลังจากที่เธอได้รับบาดเจ็บที่ขา ทำให้การไหลเวียนของเส้นเลือดไม่เป็นปกติ ดังนั้นเธอไม่สามารถยืนเป็นเวลานานๆได้ ไม่งั้นขาทั้งสองจะรู้สึกเจ็บ, ไม่มีแรงและอาจจะล้มลง เพื่อไม่ให้คนอื่นเห็นบาดแผลที่น่ากลัวของเธอ เธอจึงต้องใส่ชุดเสื้อแขนยาวและกางแกงขายาวตลอดเวลา ในเวลาต่อมาเธอก็ร้องไห้ เพราะคำพูดของคุณตาคนนี้
ยังดีที่แม่ของเสี่ยวฮุยอยู่ด้วย เธอจึงเปิดแขนเสื้อและกางเกงของเสี่ยวฮุยขึ้น สิ่งที่คุณตาและทุกคนที่อยู่รอบข้างเห็นก็คือบาดแผลที่ถูกเผาทั้งแขนและขา เมื่อคุณตาคนนั้นเห็นบาดแผลของเสี่ยวฮุยแล้วก็ถึงกับพูดไม่ออก และรีบกล่าวขอโทษ แต่คุณตาก็ถูกคนรอบข้างมองด้วยสายตาประนาม หลังจากนั้นเสี่ยวฮุยก็ร้องไห้ไม่หยุด
ภาพบาดแผลเสี่ยวฮุยหลังจากเกิดเหตุ ทำให้เธอไม่สามารถเดินและยืนได้เหมือนเดิม
เรื่องนี้ขอให้เป็นอุทาหรณ์ของสังคม ขอให้ดูให้ดีๆก่อนว่าอะไรเป็นอะไร เพราะสิ่งที่เห็นภายนอกอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้
Sign up here with your email
ConversionConversion EmoticonEmoticon